Fotograferen...

...ik doe het graag, en veel ook - als ik tenminste tijd heb, en dat is meestal slechts op vakanties -.

Had een venstertje open staan om wat van mijn foto's in te sturen naar de National Geographic Society, voor de jaarlijkse fotowedstrijd. Is niet gelukt...tijdgebrek..! Tsja...

Maar nu de uitslag bekend is denk ik: aan die winnende foto's kunnen de mijn (nog) niet tippen; prachtig:

Winnende Foto's Wedstrijd NGS

De winnende foto in de NGS-categorie 'Dier', foto van Patrick Beijk; Fantastisch!

Toppers 'Gangnam Style'; Roy Hibbert, Novak Djokovic..

Pacer Center Roy Hibbert, ooit een 'stiff' die niet uitblonk in souplesse en beweeglijkheid, heeft een goede beurt gemaakt op dat gebied: hij deed mee aan een flash-mob van de internetrage PSY’s “Gangnam Style” met leden van zijn persoonlijke fanclub 'Area 55' in Circle Centre Mall in Indianapolis.



Ook de tennisser Novak Djokovic, nooit te moe voor een stuntje, maakte een dansje met een grote groep vrouwelijke chinese vrijwilligers van de Chinese Open:

Tsjonge, jonge...wat een puinbak!

Lance Armstrong bleef veel meer dan 10 jaar overeind, ondanks dat iedereen die zijn hersens een beetje liet werken, wist - of kon vermoeden met grote waarschijnlijkheid - dat het zo goed als onmogelijk was dat Armstrong GEEN doping zou hebben gebruikt (ooit). Al was het maar als kankerpatient...

Nu is doping een materie waar ik al heel lang mijn hersens over breek. Dat deed ik al veel eerder, maar toen ik de (basketball-)club in Nederland waar ik het meeste bewondering voor had, op dat moment ABC Amsterdam, ten onder zag gaan, mede door een onbenullig gevalletje van zogenaamde doping (namelijk een simpele joint), toen zat ik wel helemaal op het vinkentouw. Maar ook al eerder, toen ik bij EuropaCup-wedstrijden en interlands zag hoe mensonterend de controles af en toe waren, terwijl het dus eigenlijk (in het Nederlandse Basketball) nergens om ging, dacht ik er flink over na.

Het probleem: er is eigenlijk geen oplossing, het middel is soms erger dan de kwaal, en bijvoorbeeld ook omdat de 'factor tijd' voor onmogelijke complicaties zorgt. Wat vandaag geen doping is, is dat misschien morgen wel. Als iemand vandaag wint, en dus vandaag wordt gecontroleerd, dan is het helemaal niet zeker dat op korte termijn duidelijk is of de winnaar terecht als winnaar gold. Als dat niet zo is, dan was de eigenlijke winnaar niet de winnaar, en de verliezer dus eigenlijk wel...maar die is dan wellicht niet gecontroleerd, dus wie zegt dat hij niet ook gebruikt had? En zo kan je nog wel even doorgaan.

Daarnaast blijft het niet bij dit alles. Er zijn nog veel meer belangen in het spel, en steeds weer zijn er dit soort vraagstukken. Begrijp me niet verkeerd, ik ben tegen doping, heb nooit iets gebruikt, en zou nooit iets gebruiken (als ik tenminste wist dat iets niet toegestaan was), maar ook daar weer geldt...

Nu terug naar de zaak Armstrong en de fall-out ervan.

De Rabobank is ongetwijfeld een van de beste, en waarschijnlijk ook netste banken in de wereld. Een fantastische Wielersponsor bovendien, tot vorige week dan...

Maar indertijd, in de affaire Rasmussen, had ik toch wel wat twijfels bij het handelen van de sponsor. Ik geloof direct dat er met Rasmussen wat aan de hand was, maar met de kennis van nu: voor welke toprenner ging dat toen NIET op?!? Dat de druk op een gegeven moment niet meer te weerstaan was; ik geloof het direct. Maar wat me wel dwars zat: de ploegleiding van de Raboploeg wist natuurlijk allang de reden waarom hij uiteindelijk op staande voet ontslagen werd, en was dus minimaal net zo verantwoordelijk las de renner. Die werd ontslagen, de ploegleiding ontsloeg hem. Beetje hypocriet... Nog erger, maar gelukkig niet bewaarheid, Rasmussen werd door (ik meen) Erik Dekker weggebracht naar een hotel, en daar achtergelaten. Stelt uzelf eens voor: de volgende ochtend ligt/hangt de ex-gele-trui-drager dood in zijn kamer...je moet er niet aan denken toch!?

En nu geldt weer precies hetzelfde, alleen ga ik dat niet opschrijven, dat laat ik over aan de NRC-sportcolumnist John Kroon..wordt het eens anders verwoord:

Met deze sponsor stoppen we

John Kroon | pagina 21 NRC Maandag 22 oktober 2012

‘Wij zijn geschokt door de wijdverbreide misstanden die er in de financiële wereld aan het licht zijn gekomen. Ik neem aan dat u de belangrijkste conclusies uit de rapporten kent.
Neem het Libor-schandaal. Internationaal opererende banken die rentefraude plegen door een te gunstig beeld voor te spiegelen van hun financiële positie. Dat gaat ten koste van hun klanten die hypotheek- of kredietrente moeten betalen. Helaas is Rabobank bij deze affaire betrokken. Binnenkort horen we er meer van, let u maar op.
Maar het gaat niet alleen om Rabobank. Denk aan Goldman Sachs dat de boel heeft getild, aan de affaires bij Barclays, Icesave en UBS. Herinnert u zich de perikelen rond ABN Amro en Fortis? Onomstotelijke bewijzen dat banken vergeten zijn dat ze dienstverlenende instellingen zijn. Het gaat zulke bankiers louter om hun eigen winstmaximalisatie. Er heerste daar toen een graaicultuur, en wij hebben redenen om aan te nemen dat van wezenlijke veranderingen, van een echt verbeterde moraal, geen sprake is. ‘Bazel’ lijkt niet in staat tot een fundamentele aanpak.
Denk ook aan het faillissement van DSB, eveneens een sportsponsor, maar ook de bank die gewone huizenkopers dubieuze verzekeringen aansmeerde.
Zie vooral de bonussen waarmee de participanten in de financiële wereld zich drogeren. Zonder bonussen kun je niet concurreren, beweren ze, je móet wel meedoen. Dus wat gebeurde vervolgens? ABN Amro en ING moesten aan het infuus, net zoals sommigen van onze renners.
Wie zich ook de OpMaat hypotheken van Rabobank herinnert, die menigeen juist niet pasten, ziet een financiële wereld die verziekt is. We hebben geen vertrouwen meer in het zelfreinigend vermogen van deze sector.
Daarom hebben wij, hoezeer we dit ook voor onze renners, ons overig personeel en alle wielerliefhebbers betreuren, het sponsorcontract met Rabobank beëindigd. Wij wensen daar geen geld meer van te ontvangen.’

Vanwaar akte...

We worden oud! Twee clubs die in een week hun 50- en 60-jarig Jubileum vieren; HBV The Jumpers en Eiffel Towers Den Bosch...

Zelf worden we ook allemaal ouder, en veel basketballfans - die veelal nog zoooo jong zijn - zullen mij een heeel ouwe lul vinden, toch zijn er binnen de nog relatief jonge Basketballsport in Nederland inmiddels steeds meer instituten die nog een stuk ouder zijn dan ik.

Zo vierden zowel de Haagse Basketball Vereniging The Jumpers (gemiddeld genomen over die tijd waarschijnlijk een van de grootste basketballclubs in Nederland) en de Bossche Club Eiffel Towers ( 'hands down' minimaal in de Nederlandse Top-4 van meest belangrijke en meest succesvolle Clubs) een belangrijk jubileum; The Jumpers bestaat 50, en Den Bosch (nu Eiffel Towers) 60 jaar!

Voor de Bossche Club maakte het Brabants Dagblad de volgende Timeline (hij is werkelijk prachtig, en een studie waard! Juist voor die jonge fans waarmee ik dit stukje begon..!
http://www.brabantsdagblad.nl/sport/eiffeltowers/#Eiffeltowers

Naar aanleiding van Jumpers' begin van het Feestjaar schreef ik de volgende Column:

(Ooit coachte Aart Dekker een aantal seizoenen Jeugdbasketball (U16, U19) bij de Haagse Basketball Vereniging The Jumpers, toen een van de grootste clubs van het land. De eigen vereniging, die hij vervolgens samen met Jan Lievaart en Frank Egelie en dertien 20/21-jarigen oprichtte, had ook zijn roots bij Jumpers; het team startte er als Heren-10(!!), vanwaar de naam Team Ten Dreamers The Hague (TTD) afkomstig is. Naast 10 Herenteams, had Jumpers toen ook 7 Dames Senioren Teams, we praten 1991/1992, kom daar nu (bij welke Nederlandse Basketballclub dan ook) nog eens om...In die hoedanigheid van Jeugdcoach zag de columnist ook Daniel Gadzuric als U14-speler binnenkomen. Hij probeerde vorige zomer, samen met 'Big Dan' die tijd terug in het geheugen te roepen. Dat viel (Dan) niet mee... a.s. Zaterdag (20 oktober 2012) viert HBV The Jumpers haar 60-jarig Jubileum. Een mooie gelegenheid het verhaal met Gadzuric te plaatsen!) Eronder een overzicht van de feestelijkheden op 20 oktober in Sporthal 't Zandje, Schimmelweg, Den Haag.

 

Beeld van de Jumpers-tijd van Aart Dekker. Op de foto zichtbaar: boven op de tribune, achter het bord, zit voorzitter Jacques Poldervaart. Op het veld in donker tenu: van R->L Marcel van Sitteren, Rinus Schreuder, Jan Jilt Akkerman, Stephane Helot. en (waarschijnlijk) Dennis van de Waal. JJ1, Rayoncompetitie, tegenstander Alphen a/d Rijn. Met dank aan Vincent Alvares voor de foto.

Dan Gadzuric (1), de Haagse Jaren

Vorige zomer speelde Daniel 'Dan' Gadzuric, eigenlijk voor het eerst in zijn carrière, serieus mee in het Nationale Heren Team (NT). Tweemaal eerder kwam hij terug uit de USA om voor het NT te spelen; de eerste keer als hele jonge speler om even te ruiken aan het NT (en de HBW, hij speelde een wedstrijd mee), en de tweede keer onderbrak hij zijn Summer Big Men Camp op Hawaï om een vriendschappelijk toernooi, een 'Classic' in Amsterdam, mee te doen. Uiteindelijk bleken er dat tweede toernooi zoveel problemen rond het NT Heren te spelen, dat Gadzuric zonder een wedstrijd gespeeld te hebben weer terugging naar Amerika. Velen hoopten al die lange jaren op de terugkomst van Dan bij het NT; met hem, hij was immers op een gegeven moment per gespeelde minuut de beste rebounder in de NBA(!), zou het NT direct een stuk sterker worden... Maar zoals wel vaker het geval is bij NBA-spelers en hun Nationale Team, vooral bij de kleinere basketball-landen, kwam het er nooit van; blessures, contractperikelen, een 'moeilijke planning', en meer van dat soort redenen waren daar debet aan. De laatste jaren was er wel regelmatig contact tussen de staf van het NT, en in de zomer van 2012 was het dan eindelijk zover: Dan Gadzuric zou een cyclus van het NT Heren meedoen.

De insiders in het Nederlandse Basketball, de mensen 'die hem nog van vroeger kennen, en wellicht ook nog wel wat jonge 'echte' fans, hebben Dan over de jaren redelijk intensief gevolgd. Deze mensen kennen 'zijn verhaal' wel zo'n beetje. Maar direct daarbuiten is hij in Nederland, volgens mij, hooguit bij naam bekend. Daarom, en ook omdat ikzelf hem wel als nieuweling heb zien binnenkomen, had ik al langer het idee in mijn hoofd 'het Verhaal van Dan Gadzuric' bij gelegenheid eens op te gaan schrijven...

In 2012 beëindigde ik mijn vakantie in Tallinn, zodat ik daar de wedstrijd Estland – Nederland mee zou kunnen pikken. Bij mijn vertrek uit Nederland was Gadzuric er nog niet, dus de eerste gelegenheid om hem te spreken, zou pas rond die wedstrijd zijn. Met het reizen, trainen, eten, en rusten, zijn er rond zo'n uitwedstrijd maar beperkt momenten om echt eens uitgebreid met iemand van het team te praten. Wij spraken af tussen het middagslaapje (dus na de ochtendtraining, lunch, rusttijd, en de avondsnack voor de avondtraining). Uiteindelijk was dat toch niet al te lang.

We besloten te beginnen bij de herinneringen die Dan zelf heeft aan zijn 'Haagse Tijd', de jaren dus waarin het het basketball ontdekte, begon te spelen, in Jeugdselecties terecht kwam en voordat hij naar Amerika vertrok.

Ik herinner mezelf nog goed dat ik hem voor het eerst zag spelen; een toen al lange, en pezig gespierde beginneling van een jaar of 14, die meespeelde bij wat nu U14 heet van HBV The Jumpers. Het was mij direct op het eerste gezicht duidelijk dat 'dit er weer eentje was; een getalenteerde lange jongen uit Den Haag'. Voor wie zich dat niet realiseert: Den Haag (en Regio) heeft best wel een traditie van zeer getalenteerde echt lange spelers! Richard van Poelgeest, Paul Vrind, Peter van Paasen en Dan Gadzuric om maar een paar echt grote namen te noemen, maar dit rijtje kan moeiteloos een stuk uitgebreid worden..!

Ik was vooral benieuwd naar Dan's eigen herinneringen aan die tijd.

Hij begint te vertellen dat hij LTS-Autotechniek deed. Die auto's vond hij nog wel leuk, maar verder haatte school vooral. Zijn sport was op dat moment voetbal. Maar dat vond hij ook maar zozo. Zoals dat vaak gaat als je zolang bent, zijn er altijd wel mensen die tegen je aanpraten; “Jij bent zo lang, je zou moeten gaan basketballen!”.

Dan vertelt dat zijn vriendengroep voornamelijk bij het voetbal zat, en dat hij verder een aantal vrienden had in de buurt; de Van Ruysbroekstraat in Moerwijk. Hemelsbreed is dat vlakbij Het Zandje, de thuishaven van The Jumpers, maar er zit wel een spoorlijn tussen (AD), dus het duurde nog even voordat Dan met zijn beste vriend de stap nam om toch eens te gaan kijken bij het Basketball. Die vriend die haakte na een training alweer af, maar voor Dan bleek die training toch voldoende; hij bleef basketballen en gaf het voetbal er niet veel later aan. Het duurde wel een tijdje voordat hij zich thuis voelde, ook bij het basketball een vriendenkring kreeg.

We praatten wat heen en weer over zijn herinneringen aan die periode. Meermaals zegt hij: “Het is zolang geleden, ik kan me er niet zoveel meer van herinneren; het lijkt wel een 'blur' ! ”. Niet zo gek als je jezelf realiseert dat Gadzuric al ruim half zijn leven in de USA woont, en wat er in die jaren aan indrukken allemaal over die jeugdherinneringen heen is gestapeld.

CHICAGO, IL - APRIL 13: Carlos Boozer #5 of the Chicago Bulls puts up a shot against Dan Gadzuric #50 of the New Jersey Nets at the United Center on April 13, 2011 in Chicago, Illinois. The Bulls defeated the Nets 97-92. (Image credit: Getty Images via @daylife)

Toch komt er, als we wat langer doorpraten en ik ook wat namen op tafel gooi, steeds meer bij hem terug; “We hadden bij Jumpers bij de Kadetten (U16, AD) best een goed team. Michael Kool, Renato van Nello, Roy Bijster, 'Izzy' Bella, Chip Jones; dat was een toffe tijd!”.

Hij kwam al snel in de Kernselectie, daarna in die van Rayon West. “Michael Kool en zijn Pa, die waren best belangrijk voor me; kwamen me altijd ophalen als we ergens naar toe moesten... Michael was goede springer, toen al!” herinnert hij zich ook nog. Als coaches bij Jumpers noemt hij Frank Egelie en, wat later, Jan Lievaart.

Daarna ging het snel: hij werd bekender als groot talent. Ikzelf (AD) coachte in die jaren de Kernselectie van Rotterdam. We speelden op het Rayon Toernooi tegen Den Haag en dat was, zowel wat betreft lengte als talent geen partij. Tweemaal gebeurde in die wedstrijd hetzelfde: zowel in de eerste helft als in de tweede, walste Den Haag over Rotterdam heen. Maar in de loop van elke helft kwamen de Rotterdammers door hard werken redelijk terug. Tweemaal was het Gadzuric die daar eigenhandig met spurts van 10-0 een einde aan maakte; steals, blocks, rebounds en dunks, de Rotterdammers wisten nauwelijks wat hen overkwam. Dan kwam in de Nationale Jeugdselectie van Ben Ponsioen, en werd samen met Peter van Paasen naar ABCD-Camp in de USA gestuurd. Dat was toen een van de hoogst aangeschreven kampen, zeker ook voor het Amerikaanse toptalent.

Er volgde een korte periode bij Leiderdorp, die helemaal misliep, en ertoe leidde dat Gadzuric en Kool het grootste deel van het seizoen geen competitie meer konden spelen. Ze trainden mee met de Jumpers-Heren van Jan Lievaart. Ondertussen werd de vriendenkring van Haagse Basketballers van ongeveer gelijke leeftijd steeds groter; hij noemt bijvoorbeeld Mourad Zorgui van TTD uit die groep.

Het werd wel duidelijk dat, wilde Dan het beste van zijn talent maken, er iets moest gebeuren. Eigenlijk waren de twee opties toen: High School, Prep School of Junior College. Ben Ponsioen en Rob Meurs zorgden ervoor dat hij goed terecht kwam. Het werd High School op Governor Dummer Academy in Byfield Massachusetts , en daarmee eindigden de Haagse Basketball Jaren van Dan Gadzuric.

Hij kwam nog wel de meeste zomers een tijdje terug naar Den Haag. Hij speelde in 1994 zelfs mee op het grote Reebok BlackTop Series Toernooi dat Jan Lievaart en ik organiseerden op 'Plein' in hartje Den Haag. Daar moeten ergens nog beelden van bestaan...

De tijd bleek wat kort; Teammanager Matthijs Groot klopt op de deur van de Suite die Gadzuric voor eigen rekening in het hotel in Tallinn heeft gehuurd “Eten mannen!”. Ik vraag Dan nog “En bevalt het spelen bij het NT?”. Hij antwoord best enthousiast. Dus ik vraag “Dus volgend jaar doe je weer mee?!”. “Ja zeker!” is zijn antwoord.

De volgende avond husselt hij voor wat hij waard is. Zeker in de rebound en rond de ring staat hij zijn mannetje. Maar echt in 'top-game-shape' is hij nog niet, dat blijkt vooral uit het flinke aantal schoten dicht bij de basket dat hij mist. Met 2-3 weken meer in de benen, was hij waarschijnlijk niet te stoppen geweest...

Ik besloot wat later om mijn aantekeningen te bewaren tot de volgende gelegenheid om met hem te praten. Die kwam er in 2012 helaas niet. Na een rommelig seizoen met weinig NBA-wedstrijden en (weer) een onduidelijke contractsituatie besluit hij niet naar Nederland te komen voor het NT. Heel jammer, want met hem had ik het nog weleens willen zien..!

HBV The Jumpers: 50 jaar – programma 20 oktober
HBV The Jumpers: 50 jaar – programma HBV The Jumpers: 50 jaar – programma HBV The  Jumpers startte in oktober 1962 als een besloten schoolvereniging.   Nu – 50 jaar later – is het een volwassen, gezonde en actieve vereniging!  Dit seizoen staat in het teken van het vijftigjarig bestaan met diverse leuke activiteiten.   We beginnen de jubileumactiviteiten op zaterdag 20 oktober 2012.  Hieronder het programma dat in sporthal ’t Zandje plaatsvindt. Programma 20 oktober 2012 – sporthal ‘t Zandje 10.00 – 13.00 uur Clinic voor huidige Jumpersleden onder 16 jaar. Je krijgt training  en handige basketballtips van onder meer ‘famous’ oud-Jumpersleden.   Je trainer vertelt je binnenkort meer hierover en hij/zij kan je aanmelden!  14.00 tot 18.00 uur Mix-toernooi voor (oud-) leden van Jumpers(16+) Elk team bestaat uit een mix van oud en jong, man en vrouw, ervaren  en minder ervaren basketballers, die een aantal wedstrijden tegen elkaar spelen. Vooral voor de lol en de gezelligheid! Het inschrijfgeld bedraagt € 10,- per persoon en je mag  het speciale 50 jaar Jumpers T-shirt houden dat je krijgt  uitgereikt om in te spelen. A real collector’s item! Wel even vooraf aanmelden en betalen s.v.p. via onderstaande link. 17.00 tot 19.00 uur Receptie voor genodigden 19.00 uur Wedstrijd tussen het huidige Jumpers HS1  tegen  het Allstar- team van Jumpers (onder meer Arvin en Gerrit Slagter,  Cobbe vd Vuurst en andere ‘famous players’.) Coaches: Ruud de Lange en Omar Jarmohamed. De hal is recentelijk prachtig gerenoveerd; het wordt een spetterende  wedstrijd op het vernieuwde Center Court veld. Kom kijken en hang weer eens lekker als vanouds over de balustrade! 19.30 uur Wil je een hapje mee-eten tussen alle festiviteiten door?  Je bent van harte welkom.  De kosten voor deze Indische maaltijd zijn € 15,- inclusief een drankje.  Meld je s.v.p. aan en betaal vooraf, dan weten we hoe veel eten we moeten klaarmaken. Zie onderstaande link. Daarna…. Feestavond Ontmoet je (oude) teamgenoten en andere oude bekenden, en laat  de 50 jaar historie van jouw basketballclub aan je voorbijtrekken. De Haagse personality Jeffrey Huf (en een surprise act) zetten  de boel op stelten. Meld je s.v.p. vooraf even aan via onderstaande link, dan ben je  van harte welkom!

Het was nog lang rumoerig en gezellig in 't Zandje....

 ..want Dan was erbij (hier met Joop van Randwijk).

Ja, die Kanter, dat is me er eentje...

zou Herman Finkers zeggen, als hij tenminste zou weten wie Enes Kanter is..!

Echte Basketballfans weten het natuurlijk wel...een beetje, en de echte diehearts zullen hem wel een beetje kennen. Voor mij is Enes Kanter een van de meest bijzondere jonge spelers die ik ooit gescout heb; een in het rijtje Ricky Rubio, Jonas Valanciunas, Rudy Fernandez, Nicholas Batum, Derick Rose, en dan zou ik nog wel een naam of 10 kunnen noemen, maar dan houdt het echt op!

Kanter is een bijzonder product: hij is Turk, maar ziet eruit alsof zijn roots tenminste een beetje in het Verre Oosten liggen. Om de zaak nog wat gecompliceerder te maken: hij is geboren in Zwitserland! En als klap op de vuurpijl: zijn vader is een professor.

Tot zover zijn afkomst.

Nu de speler Kanter: ik heb zelden een speler gezien die zo gortdroog kan spelen, en dat ook bijna altijd doet, als deze atletische beul. Bij de (Internationale) Jeugd nog nooit! Daarnaast kan hij met volledige intensiteit spelen, verzaakt hij zelden zelfs maar een moment, en heeft hij zulke goede handen en 'soft touch' in de buurt van ring, dat je wel kunt stellen dat hij een volledig unieke speler was/is.

Het verhaal Kanter: het beeld dat de gemiddelde Nederlander van 'de Turk' heeft klopt natuurlijk voor geen kanten. Turkije is een groot land, met grote uitersten. Er is natuurlijk een elite, en er zijn ontzettend arme en weinig ontwikkelde mensen, en veel ook. De verschillen tussen die twee uitersten zijn immens.In mijn loopbaan als scout heb ik o.a. met Egin Atsur, Dogus Balbay en (dus) met Enes Kanter te maken gehad. Stuk voor stuk extreem getalenteerde, ook als persoon erg ontwikkelde jongens uit 'de Elite'.

Alle drie jongens die als 'tussendoel' hadden 'spelen in college in de USA'. Atsur was een van de eerste Turken die daar succesvol in slaagde. Ik was er bij betrokken; het hing van toeval aan elkaar, maar het resultaat was dat hij een grote ster, een 'alles kunner in College' werd bij NC State, een grote school. Daarna kwam hij terug naar Europa en haalt jaar-in, jaar-uit een mooie pay-check op bij mooie teams. Hij haalde ook het Turkse Nationale Heren Team.

Dogus Balbay speelde uniek in het vernieuwde (door Dusab Tadic) systeem van de Turkse Nationale Jeugdopleiding. Als een van de eerste lichtingen. Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat ik hem voor het eerst zag spelen: hij was 15 jaar oud, was deel van een team dat bestond uit drie kleine jongetjes (zo tussen de 1.70m en hooguit 1.85m) op de perimeter, die als gekken verdedigden en in de aanval de ring bleven attackeren. Hij groeide in de jaren die volgden nog wel wat, werd een prachtige atleet, en een echte PG die de 'Drive-and-Kick-out' tot een ware kunst had verheven; het leek, bijvoorbeeld toen hij in de U18 op het Albert Schweizer Tournament speelde, wel alsof hij ergens in zijn hoofd een radarscherm had zitten waar ten alle tijde de positie van alle vier zijn medespelers exact af te lezen was. Hij spreidde het spel schitterend, iedereen kreeg de bal op maat, en het was een genot om te zien. Hij ging naar Texas, net als onze landgenoot Sydmill Harris ooit deed. Hij zat vol in de rotatie, maar een dominerende ster werd hij nooit; terwijl dat er wel inzat, net zoals (maar da's mijn mening!) dat bij Sydmill het geval was... Balbay is nu terug in Europa, haalde ook al de Nationale Mannen Ploeg, en gaat ongetwijfeld veel geld verdienen.

Verder met Kanter, gemakkelijk de meest belovende en meest intrigerende speler (en persoon) van de drie. Kanter speelde als 14-jarige al grote Internationale Toernooien. Regelmatig zelfs 2 per zomer, iets wat zeer zeldzaam is! Vanaf zijn 15e deed hij dat als een echte inside speler, die altijd domineerde en geweldige cijfers afleverde. Wat dat betreft was een van zijn hoogtepunten de zomer van 2008 waarin hij zowel op U18-, als op U16-A-Niveau meespeelde en met unieke cijfers domineerde. Let wel: dat betekent dus in korte tijd twee keer binnen 10 dagen 8 wedstrijden spelen op het allerhoogste (Jeugd-) niveau van Europa, eerst bij de leeftijdscategorie die 2(!!) jaar boven je eigen leeftijd ligt, en daarna nog op je eigen leeftijd, Een volstrekt unieke prestatie!

Intussen speelde hij ook al clubbasketball op het hoogste Senioren-niveau, bij Fenerbace. Deze club heeft hem wel een lelijke poets gebakken; er werd voor gezorgd dat hij, alhoewel hij geen prof wilde worden en daar ook alles voor had gelaten wat je zou kunnen verwachten - hij wilde immers naar college! - , toen hij naar coach Calipari bij Kentucky overstapte, door de NCAA 'definitief inelegible' (dus voor altijd) verklaard. Er waren, heel 'toevallig' wat papieren opgedoken...die zouden uitwijzen dat hij professional was (geweest), en dus niet naar college kon. Daarvoor had hij, juist om 'ellende te voorkomen' al een jaartje HS/Prep School ingelast. Ook in dat jaar speelde hij door allerlei gekloot van betrokken partijen niet. En Kanter, die zelfs meer dan 1, misschien zelfs wel 4(!) jaar college wilde gaan spelen, en daarna ongetwijfeld een Top-3, wellicht zelfs Eerste Draft Choice zou zijn geworden voor de NBA, zou nooit een college wedstrijd spelen..! Hij hielp Kentucky wel naar de Final-4, door slechts 'gewoon' mee te trainen...


Veel eerder dan dus de bedoeling was werd Enes Kanter dus, na twee reguliere seizoenen niet spelen, NBA-speler, bij de Utah Jazz. Het is hier dat hij weer andere kanten van zijn unieke persoonlijkheid laat zien, zoals het onderstaande filmpje op de ludieke jaarlijkse 'vernedering van Rookies' op de 'Open Scrimmage' Dag; de 'Rookie Dance Off'. Waar de meest 'trotse' Amerikaanse medespelers zich trachten te drukken laat Kanter, die waarschijnlijk helemaal niet mee hoefde te doen, zien nergens bang voor te zijn:

En waarom deed hij wat hij zojuist liet zien (hij zegt nog nooit in zijn leven gedanst te hebben)?


Ook buiten het Basketball-veld laat hij zich, met humor, gelden; dat blijkt wel uit de volgende tweets:

Enes Kanter Tweets Request for Blondes at Dinner, Brunettes For a Massage

NBA, Twitter Stephen Douglas (CRM!) September 26th. 2012, 11:53amEnes Kanter went to the Cheesecake Factory last night. He didn’t have a date so asked Twitter if any blondes were interested in joining him for dinner. We can’t be sure if anyone took him up on his offer because after dinner he asked for a brunette to rub him down.

Enes Kanter

• ✔

@Enes_Kanter

Eating dinner @Cheesecake downtown, looking for a blonde to eat dinner with me at my table. Does anyone wanna join me ?

26 Sep 12

• Reply
• Retweet
• Favorite

Enes Kanter

• ✔

@Enes_Kanter

Just finished dinner. Thanks Twitter <3 a="a" brunettes="brunettes" massage.="massage." need="need" now="now" p="p" welcome="welcome">

26 Sep 12

• Reply
• Retweet
• Favorite

One person responded to Kanter’s request for a massage, unfortunately, she lives in Oklahoma.

Enes Kanter

• ✔

@Enes_Kanter

Catch me if you can I'm the Gingerbread Man

26 Sep 12

• Reply
• Retweet
• Favorite

Obviously.

't is een bijzondere jongen! Ik verwacht veel van hem in de NBA de komende jaren!
Dat blijkt ook wel uit zijn korte speech na het partijtje:
http://youtu.be/Pm7RDlXBIak

De tijd vliegt: Youp becommentarieert het klappen van het Catshuis-overleg (NRC.nl)

Het is natuurlijk zijn vak, een groot deel van zijn leven zelfs. Toch is het fenomenaal dat Youp van 't Hek week in - week uit, zulke columns blijft produceren. De onderstaande kwam op een historisch en hectisch moment; het klappen van het kabinet Flutte-1. En dan is Youp natuurlijk op zijn best! Maar er gebeurde meer die week, zijn we grotendeels vergeten, ook al is het slechts een kleine 6 maanden geleden. Er is veel veranderd, maar ook weer niet zoveel... Leuk om nog eens terug te lezen.

Hard gelach

Youp | pagina 28 |28 april 2012

Er ging een klein schokje door de voetbalwereld toen Pep Guardiola gisteren meldde dat hij het na vier mooie seizoenen voor gezien houdt bij Barcelona. Hij laat de club toch iets anders achter dan Verhagen het CDA.
Maxime zette vorige week bij het Catshuis de fiets van Mark op slot. Voetbalhumor. Op dat moment waren Rutte en hij de anderhalf jaar durende gijzeling door de geblondeerde beroepspuber Geertje meer dan zat. Dan verval je in dit soort begrijpelijke balorigheid. Alleen hadden ze geen zin om zelf op te stappen. Dat moest Geert maar doen.
Hoe lang kan je je laten treiteren? Het Polenmeldpunt, de immigratie, de gênante korting op de ontwikkelingssamenwerking, het boerkagereutel, de caviacops… het was allemaal zo ordinair. En Rutte steeds maar lachen.
Thuis riep Maxime al regelmatig: „Ik ga weer even lekker naar het kotshuis!” En dan dacht hij aan Geert en aan Fleur Agema. Die verschrikkelijke Fleur Agema. Zoveel Purmerend in één vrouwenlijf. Hoe lang kan je dat hebben? Zeven weken Fleur Agema! Dat is de straf die God Maxime heeft opgelegd. Kijken naar Fleur Agema, luisteren naar Fleur Agema en discussiëren met Fleur Agema. God is streng doch rechtvaardig.
Maxime stapt dus uit de Kamer en laat daar een splinterpartijtje ontredderd achter. Goed dat die Sybrand van Haersma Buma zo’n lange achternaam heeft. Dan lijkt de fractie volgend jaar nog wat. Zal dat CDA spijt hebben? Ik denk zo vaak aan dat legendarische bejaardencongres waar Eurlings zo emotioneel tegen Maxime jammerde hoeveel hij van hem hield. En dat hij zo’n oprechte christen-democraat was. Dat derderangs amateurtoneel zal bij menig CDA’er nog regelmatig door het hoofd echoën. Vroeg me af of dat niet een leuke foto voorop dat homoblad van Linda de Mol was geweest: een tongende Maxime en Camiel.
Want dat mag je toch best een opvallend plaatje noemen. Meneer Thijs Schuurman, getrouwd met Katja, zien we likkend aan een andere acteur, die net als deze Thijs heteroseksueel is. Het is ongetwijfeld een statement en ik vrees dat het in bepaalde kringen als gedurfd wordt gezien. Ik zou, als de felbegeerde Katja mijn vrouw was, dit gokje niet gewaagd hebben. Het is toch een soort harakiri. Ik vrees dat Katja haar consequenties trekt. Dit wil je je man niet zien doen. Het gaat verder dan Maxime die met Geertje ging heulen.
Zal Maxime bij het CDA een groot afscheid krijgen? Of vieren ze het in kleine kring? Domweg omdat er nog maar een kleine kring is. Gewoon bij mevrouw Peetoom thuis! Zal Rutte langskomen? Wordt er toch nog gelachen. Want Rutte lacht. Altijd en overal.
Vorige week vroeg een journalist aan onze premier wat hij er van vond dat veel psychiaters niet meer weten wat de Hollandsche Schouwburg is. Rutte keek even verbaasd. Hij wist namelijk ook niet wat de Hollandsche Schouwburg is. Hij vroeg of die in Haarlem stond? Hij had geen idee en begon over een klok en een klepel. De lieverd heeft acht jaar geschiedenis gestudeerd! Acht jaar! En hij weet niet wat de Hollandsche Schouwburg is. Ik weet dat ons onderwijs belabberd is, maar dit kan toch niet waar zijn? Dat John Leerdam het in de fractie over Jablabla heeft gehad en dat Ineke van Gent Richard Nixon een goede adviseur voor Obama vindt is aandoenlijk, maar dat de minister-president van Nederland niet weet wat de Hollandsche Schouwburg is, kan niet waar zijn.
Wat Rutte deed toen hij het moest toegeven? Blozen? Stamelen? Nee, Mark ging lachen. Mark ging heel hard lachen. Lachen zoals Mark altijd lacht. Schaamteloos, hard en vrolijk. Zelden zoiets ergs gezien. Wat hij dan had moeten doen? Aftreden misschien? Of anders beloven dat hij op op 4 mei een gedichtje ging voorlezen op de Dam. Heel hard en heel duidelijk. Het kan nog. Er is een gaatje in het programma gevallen.

VVD en PvdA alweer weken in de achterkamers...

Ze leren het nooit, die van de PvdA! Ook Pechtold blijkt toch iets dommer en meer 'kereltje Pechtold' dan ik dacht, want hij heeft zichzelf effectief buitenspel gezet. Nu vind ik dat D66, helaas een partij waar ik erg lang lid van, en stemmer op, ben geweest, inmiddels verworden tot een ver-rechtse-schim van de sociaal-liberalen die ik steunde, dus dat maakt mij een stuk minder rouwig... Maar ik denk dat D66 als de rechtse vleugel van een links kabinet, een hele goede en sterke rol had kunnen spelen. Was electoraal ook errrug goed geweest voor de yuppenpartij...maar ja...

Eigenlijk maken beide partijen, zowel PvdA als D66 consequent dezelfde misstappen: ze calculeren teveel voor de verkiezingen, en erna hebben ze geen rechte ruggengraat. Zonde, want ze zouden er zoveel beter uit kunnen komen: de PvdA met de premier (Samson), D66 met een duidelijke rol en naar rato zware inbreng in een kabinet waar ze eens niet vermorzeld zouden worden als middenpartijtje tussen de grote partijen. Zijn zij nou zo dom? Of ben ik het? Ik vermoed zij...

De Kieskaart van Nederland na 12 september 2012:

Een coalitiemeter waarin 'zij' het nog eens na zouden kunnen rekenen: 'Links kan', 'Rechts kan niet!'

De NBA komt langzaam op gang...twee interessante teams...

want iedereen kijkt natuurlijk dit seizoen naar The Los Angeles Lakers, wat betreft 'Superstar Cast' een van de beste teams ooit (met Kobe Bryant, Steve Nash, Pau Gasol, Dwight Howard en Ron artest aka Metta World Peace), maar in onderstaande oefenwedstrijd werden de Lakers afgeslacht door The Utah Jazz (wat trouwens op zichzelf nog niet zoveel zegt...). Maar ga er maar vanuit dat ook The Jazz, dit seizoen of later, ook een mooie ploeg zijn/worden! Al was het maar omdat Enes Kanter eindelijk weer eens aan een seizoen begint nadat hij een vol seizoen gespeeld heeft op hoog niveau! We zullen zien...
LA Lakers vs. Utah Jazz

Romney bedreigt PBS met opheffing...het protest

De bijna in zijn gouden lepel gestikte randdebiel Mitt Romney dacht zijn punt (in het eerste presidentiële TV-verkiezingsdebat) 'humoristisch' te maken. Dus sprak hij de legendarische debatleider (die bij diezelfde publieke omroep werkt) als volgt aan:

Dat was dom van hem, want het is pure 'windowdressing' op een financieel irrelevant punt; de 'publieke' omroep PBS kost de overheid in Amerika namelijk vrijwel niets (een dollar per inwoner/per jaar of iets in die richting) en daarvoor houdt men 176 zenders in de lucht. Weer eens ammunitie om het rijke leeghoofd, die alleen goed is in het invullen van spreadsheets in de categorie 'hoe verdien ik geld aan het ontslaan van mijn medemens', aan te vallen.
Dat gebeurt dus nu op grote schaal, veelal ludiek.
Het hoogtepunt van het protest moet de 'Million Puppet March worden, 3 dagen voor de verkiezingen, begin november. Hieronder wat filmpjes en links.
Will.I.am:

Hoe maak je een 'Sock Puppet':

Op Facebook:
http://www.facebook.com/millionpuppetmarch
Ook Pino maakt zich op voor actie:

Jong:

en Oud supporten deze actie:

Er is natuurlijk meer te vinden op het net dan een mens kan lezen, o.a. in...
de Huffington Post




Alles om te voorkomen dat Pino werkloos wordt:

Want dat zou zeer onterecht zijn!

Ook Pino (Big Bird) zelf had er iets over te melden:

En nu maar hopen dat het protest oplevert dat toekomstige generaties Sesamstraat niet hoeven te missen (want dat zou zonde zijn...);

Aan de Obama's zal het niet liggen...
Michelle:

Barack

En ook niet aan Vice President Joe Biden:

Joakim Noah neemt les bij Kareem (the master), maar enkelblessure zal probleem blijven dat altijd aandacht eist

Al twee seizoenen lang (2010/2011 en 2011/2012) waren de Chicago Bulls, met een prachtig jong team, de nummer-1 van het reguliere seizoen. De beste uitgangspositie voor de NBA-Play Offs kon echter beide keren niet verzilverd worden met, zelfs maar, een NBA-Finals plaats, laat staan met een Kampioenschap. Het vorige seizoen was, wat dat betreft, wel heel erg zuur: zelfs zonder hun Superster Derrick Rose (de vaak en lang geblesseerd was) werd de eerste plaats bevochten, en toen Rose vlak voor de Play Offs weer geheel gezond en in blakende vorm bleek zag het er zeer goed uit voor de Bulls. Des te harder was de klap toen Rose al vroeg in Ronde-1 hard neer ging en zijn kruisbanden bleek te hebben afgescheurd. Die klap kwam Chicago, waar ook o.a. starters Luol Deng en Joachim Noah al lang geblesseerd speelden, niet meer te boven en (dus) werden de Bulls in de eerste ronde uitgeschakeld.

Ook dit seizoen zal de leidende PG Rose nog geruime tijd door zijn blessure afwezig zijn. Tegen alle verwachtingen in echter, zal Deng waarschijnlijk wel vanaf het begin kunnen spelen. En ook Noah heet fit, en beter dan ooit, te zijn. Dat laatste doordat hij afgelopen zomer trainde onder de hoede van Superster Center Kareem Abdul Jabbar. Zijn blessure zal hem echter voor het verdere verloop van zijn carrière parten spelen, en veel aandacht vergen, zegt de (nog relatief jonge) Bulls Center in een interview in de Chicago Tribune. Hieronder een link naar dat interview. Je vindt daar tevens een filmpje met een interview met Richard 'Rip' Hamilton, die in zijn lange carrière (grotendeels bij de Detroit Pistons doorgebracht) juist vrijwel nooit geblesseerd was.

Link: Noah learns from the master

By K.C. Johnson, Chicago Tribune reporter

6:57 p.m. CDT, October 3, 2012

Joakim Noah has a scouting report on Kareem Abdul-Jabbar.

"At 65, his sky hook is still nice," Noah said Wednesday.

The Bulls' center owns this scouting report because Abdul-Jabbar reached out to Noah's camp this offseason and spent two weeks offering his Hall of Fame skills for tutelage in Los Angeles.

"It was very humbling," Noah said. "I feel a lot more polished offensively. Just because I worked with Kareem doesn't mean I'm going to be throwing in sky hooks from everywhere. But I learned a lot from him."

This knowledge extended off the court. Noah said Abdul-Jabbar shared pointers on yoga for offseason preparation and community service.

"He's a very interesting guy," Noah said.

This experience couldn't take place until Noah's gruesomely sprained left ankle fully healed. Despite warming up before the season-ending Game 6 of the Bulls-76ers playoff series, Noah admitted he had no chance of playing because he didn't feel 100 percent until "about a month ago." He added that "ankle rehab is something I think I will have to do the rest of my career."

This justified his painful decision to skip France's participation in the London Olympics.

"We had to fight really hard just to get into the Olympics (at the 2011 European Championships), so I know the country was really proud," Noah said. "To have to sit out was very disappointing. But I knew it was the right decision."

Take five: The surprise isn't that coach Tom Thibodeau said Kirk Hinrich, Richard Hamilton, Luol Deng, Carlos Boozer and Noah are working as his starters in advance of Tuesday's exhibition opener. The novelty is that the notoriously tight-lipped Thibodeau revealed as much.

"We'll look at some different (rotation) stuff in the preseason to see what makes the most sense," Thibodeau said.

Flip flop: The Bulls reacted favorably to the NBA's anti-flopping rule. After one warning, players will be fined $5,000 for a second violation, up to $30,000 for a fifth and possible suspension for a sixth if video review shows "physical reaction to contact with another player is inconsistent with what would reasonably be expected."

"Dwight (Howard) is going to love that rule," Boozer said. "Most of the big men are pretty finesse but for powerful guys like myself, Dwight, Zach Randolph, Blake Griffin, guys flop on us.

"It helps our game. It puts pressure on guys to play better defense. We don't flop over here. We play D. If we take charges, it's a real charge. There are some teams that live and die by the flop."

Added Noah: "Flopping is annoying so it's a good rule. It's going to be hard to enforce because it's pretty opinionated."

Not surprisingly, the NBPA filed a grievance for "unilaterally imposing new economic discipline against the players without first bargaining with the union."

Layups: Thibodeau lauded Deng's first two days of camp: "When he plays, I can't see any noticeable difference (with his left wrist). … He's fine." …

Copyright © 2012, Chicago Tribune

Eindelijk Actie! (EigenHuis maakt werk van te hoge hypotheekrente)

Meer op: Eigen Huis Tools (en info)

Amerikaanse Presidents Verkiezingen (een taboe)

Op sommige gebieden is de USA ons ver vooruit, maar er zijn er ook waar de VS zich nog in een Middeleeuws Stadium bevinden; o.a. het Wapendebat. Een slachtoffer (Steve Barton) van de slachtpartij in Aurora vraagt daarom om aandacht:


Het bijbehorende NRC-artikel

Aurora-slachtoffer vraagt Amerika: welke president stopt wapengeweld?

door Peter van der Ploeg

Buitenland

Het bloedbad bij de première van een Batmanfilm in Aurora zwengelde de discussie over de Amerikaanse wapenwet nauwelijks aan. Een van de overlevenden van die schietpartij zet zijn herinnering daaraan nu om in een oproep aan Barack Obama en Mitt Romney: doe iets aan het wapengeweld in de Verenigde Staten.

Stephen Barton werd op 20 juli in de Century 16-bioscoop in Aurora, Denver, in zijn gezicht en nek geschoten. Hij zat er klaar voor de nachtelijke premiere van de Batmanfilm The Dark Knight Rises, toen James Holmes het vuur opende. Twaalf mensen kwamen om, 58 bioscoopbezoekers raakten gewond.
Barton kan het navertellen. Zo vertelt hij in een spotje, waarin hij mensen oproept vanavond tijdens het eerste debat tussen Obama en Romney (dat slechts enkele kilometers van de bewuste bioscoop wordt gehouden) na te denken over de vraag wie een plan heeft om het wapengeweld in de Verenigde Staten tegen te gaan.

“This past summer in a movie theater in Colorado I was shot, shot in the face and neck. But I was lucky. In the next four years, 48,000 Americans won’t be so lucky, because they’ll be murdered with guns in the next president’s term. Enough to fill over 200 theaters. So when you watch the presidential debates, ask yourself: Who has a plan to stop gun violence?” – Stephen Barton

Fightsong EuroBasket 2011 Litouwen

Fightsong van EuroBasket Litouwen 2011

Officiële clip:


De Karaoke-versie (dus met eingelse tekst):